شرح تصویر:
تصویر دست انسان نشان‌دهندۀ آن است که این عنصر به‌صورت مصنوعی تولید می‌شود و نام آن نیز به معنی «مصنوعی» است.
شکل ظاهری:
تکنسیم فلزی پرتوزا و نقره‌ای است که در طبیعت وجود ندارد.
کاربردها:
ایزوتوپ (شبه‌پایدارِ) تکنسیم‌ـ ۹۹ که نشرکننده پرتو گاما است در مطالعات تشخیص پزشکی به‌طور وسیع کاربرد دارد. از شکل‌های شیمیایی مختلف این عنصر برای تصویربرداری از قسمت‌های مختلف بدن استفاده می‌شود.
تکنسیم یک بازدارنده خوردگی برای فولاد است و با افزودن مقادیر بسیار کمی از آن می‌توان فولادی با مقاومت عالی به‌دست آورد. این کاربرد محدود به سیستم‌های بسته است زیرا تکنسیم پرتوزا است.
نقش زیست‌شناختی:
تکنسیم نقش زیست‌شناختی شناخته‌شده‌ای ندارد و به دلیل پرتوزا بودن، سمّی است.
فراوانی طبیعی:
فلز تکنسیم را در مقادیر بسیار زیاد از فراورده‌های شکافت هسته‌ای سوخت هسته‌ای اورانیم تولید می‌کنند. در این روش، تکنسیم به شکل پودری خاکستری رنگ به‌دست می‌آید.
برای شیمی‌دان‌های قدیم معمایی شده بود که چرا نمی‌توانند عنصر شماره ۴۳ را کشف کنند، اما امروزه دلیل آن مشخص شده است. ایزوتوپ‌های تکنسیم در مقایسه با سن کرۀ زمین طول عمر نسبتاً کوتاهی دارند، به همین دلیل هر مقدار تکنسیم که هنگام تشکیل کرۀ زمین وجود داشته مدت‌ها قبل با واپاشی پرتوزا از بین رفته است.
شیمی‌دان‌ها مدت‌ها قادر به کشف تکنسیم نبودند. امروزه می‌دانیم که تمام ایزوتوپ‌های آن پرتوزا هستند و هرگونه ذخایر معدنی این عنصر مدت‌ها قبل از پوستۀ زمین محو شده است (بیش‌ترین نیمه‌عمر ایزوتوپی تکنسیم ۴ میلیون سال است). با این حال، هنگامی که اورانیم در فرایند شکافت هسته‌ای شرکت می‌کند مقداری اتم تکنسیم تولید می‌شود و در هر تُن اورانیم در حدود ۱ میلی‌گرم تکنسیم وجود دارد. در دهه ۱۹۲۰ میلادی ادعا شده بود که این عنصر را یافته‌اند یا دست کم طیف آن را مشاهده کرده‌اند و نمی‌توان این ادعاها را به‌طور کامل نادیده گرفت.
تکنسیم را امیلیو سگره در سال ۱۹۳۷ میلادی در ایتالیا کشف کرد. او مشغول مطالعۀ یک نمونه مولیبدن از کالیفرنیا بود و آن را در معرض تابش پرانرژی قرار داده بود که متوجه وجود تکنسیم شد و آن را جدا کرد. امروزه این عنصر از میله‌های مصرف‌شدۀ سوخت هسته‌ای در مقیاس تُن استخراج می‌شود.
|
| ||||
|
|
| انرژی‌های یونش | اول | دوم | سوم | چهارم | پنجم | ششم | هفتم | هشتم |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| kJ/mol | ۷۰۲/۴۱ | ۱۴۷۲/۳۷ | ۲۸۵۰/۱۸ | - | - | - | - | - |
حالت‌های اُکسایش معمول: ۷
ایزوتوپ‌ها:
| ایزوتوپ | جرم اتمی | فراوانی طبیعی (٪) | نیمه‌عمر | شیوه واپاشی |
|---|---|---|---|---|
| 97Tc | ۹۶/۹۰۶ | - | ۱۰۶×۴/۲ سال | EC |
| 98Tc | ۹۷/۹۰۷ | - | ۱۰۶×۶/۶ سال | -β |
| 98Tc | ۹۷/۹۰۷ | - | - | EC |
| 99Tc | ۹۸/۹۰۶ | - | ۱۰۵×۲/۱۳ سال | -β |
داده‌ها:
W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014
Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014
J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016
خواص و کاربردها:
John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011
Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014
تاریخچه:
Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017
همه عنصرها