شرح تصویر:
تصویر اولین فضاپیمای برنامه سفر به ماه شوروی را نشان می‌دهد که Luna E-1 نام داشت. این فضاپیما ماه‌نَوردهای Lunokhod را نیز به ماه فرستاد. Lunokhodها که با پولونیم کار می‌کردند، نخستین ماه‌نوردهایی بودند که سطح کرۀ ماه را کاوش کردند.
شکل ظاهری:
پولونیم یک شبه‌فلز نقره‌ای‌ـ‌خاکستری و پرتوزا است.
کاربردها:
پولونیم ذرات آلفا نشر می‌کند و به‌شکل لایه‌ای نازک روی صفحه‌هایی از جنس فولاد ضدزنگ، به‌عنوان منبع ذرات آلفا به‌کار می‌رود. از کاربردهای این نوع صفحه‌ها می‌توان به ابزارهای آنتی‌استاتیک (برای جلوگیری از تجمع و انتقال الکتریسیتۀ ساکن از دست) و همچنین استفاده در تحقیقات اشاره کرد.
نشر تابش آلفا می‌تواند دمای فقط یک گرم پولونیم را به 500ºC برساند. به همین دلیل پولونیم به‌عنوان منبع گرما در تجهیزات فضایی مفید است.
پولونیم را می‌توان با بریلیم به‌صورت آلیاژ درآورد تا منبع نوترون به‌دست آید.
نقش زیست‌شناختی:
پولونیم نقش زیست‌شناختی مشخصی ندارد و به دلیل پرتوزا بودن، بسیار سمّی است.
فراوانی طبیعی:
پولونیم یک عنصر طبیعی بسیار کمیاب است. این عنصر در سنگ معدن‌های اورانیم وجود دارد، ولی استخراج آن از این منبع، اقتصادی نیست. برای به‌دست آوردن این عنصر، بیسموت‌ـ۲۰۹ را با نوترون بمباران می‌کنند تا بیسموت‌ـ۲۱۰ به‌دست آید و سپس با واپاشی پرتوزا به پولونیم تبدیل شود. کشور روسیه تنها تولیدکنندۀ صنعتی پولونیم در جهان است.
سنگ معدن‌های اورانیم به‌میزان بسیار کم و در حد یک قسمت در هر یک میلیارد قسمت، پولونیم دارند. با این حال، ماری کوری و همسرش پیِر کوری پس از ماه‌ها کار طاقت‌فرسا توانستند در سال ۱۸۹۸ میلادی، مقداری از این عنصر را از سنگ معدن pitchblende (اورانیم اکسید، U3O8) استخراج کنند. مندلیف وجود این عنصر را بعد از عنصر بیسموت پیش‌بینی کرده و جرم اتمی آن را ۲۱۲ تخمین زده بود؛ اما ماری و پیر کوری ایزوتوپ اورانیم‌ـ۲۰۹ را استخراج کردند که نیمه‌عمر آن ۱۰۳ سال است.
قوم اینکا در آمریکای جنوبی حول و حوش سال ۱۵۰۰ میلادی از بیسموت به‌عنوان فلز آلیاژی در برنز استفاده می‌کردند. در آن زمان بیسموت به‌شکل سنگ معدن استخراج نمی‌شد و ظاهراً به‌شکل عنصر فلزی در طبیعت وجود داشته است.
|
| ||||
|
|
| انرژی‌های یونش | اول | دوم | سوم | چهارم | پنجم | ششم | هفتم | هشتم |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| kJ/mol | ۸۱۱/۸۲۸ | - | - | - | - | - | - | - |
حالت‌های اکسایش معمول: ۶ ، ۴ ، ۲
ایزوتوپ‌ها:
| ایزوتوپ | جرم اتمی | فراوانی طبیعی (٪) | نیمه‌عمر | شیوه واپاشی |
|---|---|---|---|---|
| 209Po | ۲۰۸/۹۸۲ | - | ۱۲۸ سال | α |
| 210Po | ۲۰۹/۹۸۳ | - | ۱۳۸/۴ روز | α |
داده‌ها:
W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014
Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014
J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016
خواص و کاربردها:
John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011
Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014
تاریخچه:
Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017
اول نوامبرِ سال ۲۰۰۶ میلادی. دو مرد در کافه‌ی مجلل هتلی در مرکز لندن نشسته‌اند. یکی از آنها فنجانی چای سبز به دیگری تعارف می‌کند. مرد دوم تعارف او را می‌پذیرد و چند جرعه‌ای چای می‌نوشد. مردی که چای را نوشیده الکساندر لیتْوینِنکو (Alexander Litvinenko) است؛ یکی از مأمورین مخفیِ سابق سازمان اطلاعات روسیه که حالا به منتقد دولت روسیه تبدیل شده است. بعد نفر سومی هم به آنها می‌پیوندد، مدتی درباره‌ی جلسه مهمی که فردای آن روز در پیش دارند صحبت می‌کنند و بعد از هم جدا می‌شوند. چند ساعت بعد، لیتویننکو با درد شکم، اسهال و استفراغ شدید در بیمارستانی در لندن بستری می‌شود. ...
ادامه‌ی این داستان را در اینجا بخوانید.
همه عنصرها