شرح تصویر:
تصویر با الهام از تصاویر بزرگنماییشدۀ ذرات اتمی خلق شده است.
شکل ظاهری:
مایتنریم فلزی بسیار پرتوزا است که تا به حال فقط تعداد کمی از اتمهای آن ساخته شده است.
کاربردها:
مایتنریم در حال حاضر فقط در پژوهشهای علمی کاربرد دارد.
نقش زیستشناختی:
مایتنریم نقش زیستشناختی مشخصی ندارد.
فراوانی طبیعی:
تاکنون کمتر از ده اتم مایتنریم ساخته شده است و احتمالاً در آینده هرگز به مقادیری تولید نخواهد شد که با چشم قابل مشاهده باشد. برای ساختن اتمهای این عنصر، بیسموت با اتمهای آهن بمباران میشود.
مایتنریم هفت ایزوتوپ با اعداد جرمی در محدوده ۲۶۶ تا ۲۷۹ دارد. ماندگارترین ایزوتوپ این عنصر مایتنریمـ۲۷۸ با نیمهعمر هشت ثانیه است. گروهی به سرپرستی پیتر آرمبروستر و گاتفرید مونسِنبرگ در مؤسسۀ تحقیقات هستهای یونهای سنگین (GSI) آلمان اولین بار مایتنریم را در سال ۱۹۸۲ میلادی ساختند. به این منظور، بیسموت را با یونهای آهن پرشتاب بمباران کردند. پس از یک هفته، یک تکاتم از ایزوتوپ ۲۶۶ عنصر شمارۀ ۱۰۹ شناسایی شد که پس از پنج میلیثانیه دستخوش واپاشی پرتوزا شد.
|
| ||||
|
|
انرژیهای یونش | اول | دوم | سوم | چهارم | پنجم | ششم | هفتم | هشتم |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
kJ/mol | - | - | - | - | - | - | - | - |
حالتهای اُکسایش معمول: نامعلوم
ایزوتوپها:
ایزوتوپ | جرم اتمی | فراوانی طبیعی (٪) | نیمهعمر | شیوه واپاشی |
---|---|---|---|---|
276Mt | ۲۷۶/۱۵۲ | - | ۰/۷~ ثانیه | α |
دادهها:
W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014
Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014
J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016
خواص و کاربردها:
John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011
Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014
تاریخچه:
Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017
همه عنصرها