شرح تصویر:
تصویر نشاندهندۀ رنگ تیره، مایع بودن و بودار بودن عنصر برم است.
شکل ظاهری:
برم مایعی روغنی به رنگ قرمز تیره است که بوی تندی دارد و سمّی است.
کاربردها:
از برم استفادههای متعددی از جمله در مواد شیمیایی کشاورزی، رنگ مو، حشرهکش، داروها و حدواسطهای شیمیایی میشود. برخی کاربردهای آن به دلایل زیستمحیطی متوقف شده است اما پیوسته کاربردهای جدیدی برای آن پیدا میشود.
ترکیبات برم را میتوان بهعنوان بازداندۀ آتش بهکار برد. این ترکیبات در فوم مبلمان، پوششهای پلاستیکی سیمها و منسوجات برای کاهش آتشگیری آنها استفاده میشود. با اینحال در آمریکا به دلیل نگرانیهای مربوط به سمّی بودن برم، این کاربرد حال متوقف شدن است.
ترکیبات ارگانوبرم در آتشخاموشکنهای هالون که در محیطهایی مانند موزهها، هواپیماها و مخازن کاربرد دارند استفاده میشود. نقره برمید مادهای شیمیایی است که در فیلم عکاسی بهکار میرود.
پیش از کنار گذاشته شدن سوختهای سربدار، از برم برای تهیۀ ۲،۱ـ دیـ برومواتان استفاده میشد که یک ماده ضدکوبش (در موتور اتومبیل) است.
نقش زیستشناختی:
برم در مقادیر کم (به شکل برمید) در تمام موجودات زنده وجود دارد. با اینحال، برم نقش زیستی شناختهشدهای در انسانها ندارد. برم باعث سوزش چشم و گلو شده و زخمهای دردناکی در اثر تماس با پوست ایجاد میکند.
فراوانی طبیعی:
برم بهوسیله برقکافت از رسوبات نمکی طبیعی موجود در آمریکا، اسرائیل و چین استخراج میشود. برم اولین عنصری بود که از آب دریا استخراج شد، اما اکنون این کار فقط در دریای سیاه اسرائیل که از برمید غنی است (تا ۰/۵ درصد) از نظر اقتصادی بهصرفه است.
آنتوان جرُم بالارد هنگام مطالعه نمونهای از آب شور از مونپلیه فرانسه، برم را کشف کرد. او از باقیماندۀ غلیظی که پس از تبخیر بیشترِ آبِ نمونه برجای میماند، گاز کلر عبور داد. با این کار، مایعی به رنگ نارنجیـ قرمز بهدست آورد و نتیجه گرفت که عنصری جدید است. او گزارشی از یافتههایش را در سال ۱۸۲۶ میلادی برای نشریه آکادمی علوم فرانسه فرستاد.
یک سال قبل از آن، کارل لوویگ دانشجویی در هایدلبرگ آلمان، برای استادش نمونهای از برم آورده بود که از آب یک چشمه طبیعی نزدیک خانهاش در کروزناخ تهیه کرده بود. از او خواسته شد که مقدار بیشتری برم تولید کند و وقتی که مشغول این کار بود، بالارد نتایجش را منتشر کرد و بهعنوان کاشف برم شناخته شد.
|
| ||||
|
|
انرژیهای یونش | اول | دوم | سوم | چهارم | پنجم | ششم | هفتم | هشتم |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
kJ/mol | ۱۱۳۹/۸۵۹ | ۲۰۸۳/۲۱۵ | ۳۴۷۳ | ۴۵۶۳/۸ | ۵۷۶۰/۲ | ۸۵۴۸/۶ | ۹۹۳۸ | ۱۸۶۰۲/۴ |
حالتهای اکسایش معمول: ۷ ، ۵ ، ۳ ، ۱ ، ۱-
ایزوتوپها:
ایزوتوپ | جرم اتمی | فراوانی طبیعی (٪) | نیمهعمر | شیوه واپاشی |
---|---|---|---|---|
79Br | ۷۸/۹۱۸ | ۵۰/۶۹ | - | - |
81Br | ۸۰/۹۱۶ | ۴۹/۳۱ | - | - |
دادهها:
W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014
Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014
J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016
خواص و کاربردها:
John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011
Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014
تاریخچه:
Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017
در زمان امپراتوری بیزانس (امپراتوری روم در اواخر عهد عتیق و طی قرون وسطی) رنگ بنفش ارغوانی جایگاه خاصی داشت. فرمانروایان رومی رداهای بلند ارغوانیرنگ میپوشیدند و فرمانهایشان را با جوهر ارغوانی امضا میکردند؛ حتی برای توصیف فرزندان خاندان سلطنتی میگفتند که این کودک با لباس ارغوانی به دنیا آمده است. برخی از امپراتورهای رومی پا را از این هم فراتر گذاشته بودند و مردم عادی را از استفاده از این رنگ منع میکردند، تا حدی که جزای سرپیچی از این دستور، مرگ بود. گفته میشود لباس پادشاهیِ کوروش هخامنشی هم تنپوشی به رنگ ارغوانی بوده است و او را با جامههای ارغوانی به خاک سپردهاند. امروزه هنوز هم این رنگ در ادبیات فارسی جایگاه ویژهای دارد و از حافظ تا هوشنگ ابتهاج، از این رنگ در شعرهایشان یاد کردهاند. ...
ادامهی این داستان را در اینجا بخوانید.
همه عنصرها