شرح تصویر:
تصویر نماد کیمیاگری عنصر بیسموت را نشان می‌دهد. در زمینه طرحی از یک وسیلۀ باستانی شیمی آمده است.
شکل ظاهری:
بیسموت فلزی با چگالی بالا و به رنگ نقره‌ای مایل به صورتی است.
کاربردها:
فلز بیسموت تُرد و شکننده است و به همین دلیل معمولاً با فلزات دیگر مخلوط می‌شود تا بتوان از آن استفاده کرد. آلیاژهای بیسموت با قلع یا کادمیم نقطۀ ذوب کمی دارند و در دستگاه‌های تشخیص آتش‌سوزی و آتش خاموش‌کن‌ها، فیوزهای برق و دستگاه‌های لحیم‌کاری به‌کار می‌روند.
بیسموت اکسید به‌عنوان رنگدانۀ زرد در مواد آرایشی و رنگ‌ها استفاده می‌شود و بیسموت(III) کلرید اکسید (BiClO) به مواد آرایشی رنگ صدفی می‌دهد. بیسموت کربنات یک ماده قلیایی است که در شکل قرص یا شربت برای مشکل سوءهاضمه تجویز می‌شود.
نقش زیست‌شناختی:
بیسموت نقش زیست‌شناختی مشخصی ندارد و غیرسمّی است.
فراوانی طبیعی:
بیسموت به‌شکل فلز خالص، و همچنین در سنگ معدن‌های بیسموتینیت و بیسمیت وجود دارد. روش اصلی به‌دست آوردن بیسموت در صنعت به‌صورت فراورده جانبی پالایش سنگ معدن‌های سرب، مس، قلع، نقره و طلا است.
یک کیمیاگر گمنام در حدود سال 1400 میلادی بیسموت را کشف کرد. پس از آن در همان قرن بیسموت را با سرب آلیاژ کردند تا حروف چاپی برای چاپگرها بسازند و جعبه‌های تزیینی نیز با این فلز ساخته شد. بیسموت را اغلب با سرب اشتباه می‌گرفتند، چون مانند سرب فلزی سنگین بود و در دمای نسبتاً پایینی ذوب می‌شد و همین ویژگی، کار با آن را ساده می‌کرد. گئورگیوس آگریکولا در اوایل دهۀ 1500 میلادی حدس زد که این فلز باید متفاوت از سرب باشد. کاسپار نیومن نیز در اوایل دهۀ 1700 میلادی همین حدس را زد، اما این موضوع در سال 1753 میلادی و با کار تحقیقاتی کلود فرانسوا ژوفروی اثبات شد.
قوم اینکا در آمریکای جنوبی حول و حوش سال 1500 میلادی از بیسموت به‌عنوان فلز آلیاژی در برنز استفاده می‌کردند. در آن زمان بیسموت به‌شکل سنگ معدن استخراج نمی‌شد و ظاهراً به‌شکل عنصر فلزی در طبیعت وجود داشته است.
|
| ||||
|
|
| انرژی‌های یونش | اول | دوم | سوم | چهارم | پنجم | ششم | هفتم | هشتم |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| kJ/mol | ۷۰۲/۹۴۴ | ۱۶۱۱/۵۹۵ | ۲۴۶۶/۱۷ | ۴۳۷۰/۸ | ۵۴۰۳ | ۸۵۱۹/۷ | - | - |
حالت‌های اُکسایش معمول: ۵ ، ۳
ایزوتوپ‌ها:
| ایزوتوپ | جرم اتمی | فراوانی طبیعی (٪) | نیمه‌عمر | شیوه واپاشی |
|---|---|---|---|---|
| 209Bi | ۲۰۸/۹۸۰ | ۱۰۰ | ۱۰۱۹×۱/۹ < سال | α |
داده‌ها:
W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014
Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014
J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016
خواص و کاربردها:
John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011
Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014
تاریخچه:
Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017
همه عنصرها