شرح تصویر:
طراحی تصویر برمبنای پرچم و نماد پولی اتحادیه اروپا انجام شده است.
شکل ظاهری:
اروپیم فلزی نرم و نقره‌ای رنگ است که به‌سرعت کدر می‌شود و با آب واکنش می‌کند.
کاربردها:
از اروپیم در چاپ اسکناس‌های یورو استفاده می‌شود. این عنصر زیر نور فرابنفش به‌رنگ قرمز می‌درخشد و نبود این رنگ قرمز نشان‌دهنده تقلبی بودن اسکناس است.
لامپ‌های کم‌مصرف مقدار کمی اروپیم دارند تا نور آن‌ها طبیعی‌تر شود، زیرا اروپیم نور آبی (سرد) را با کمی نور قرمز (گرم) متعادل می‌کند.
اروپیم جذب نوترون‌ها را بسیار عالی انجام می‌دهد و به همین دلیل عنصر باارزشی برای میله‌های کنترل در رآکتورهای هسته‌ای است.
پلاستیک‌های دوپ‌شده با اورانیم به‌عنوان مواد لیزر و برای تولید آلیاژهای نازک ابررسانا به‌کار رفته‌اند.
نقش زیست‌شناختی:
اروپیم نقش زیست‌شناختی مشخصی ندارد و کمی سمّی است.
فراوانی طبیعی:
اروپیم مانند لانتانیدهای دیگر، عمدتاً در کانی‌های مونازیت و باستنازیت پیدا می‌شود و می‌توان آن را از این کانی‌ها به‌دست آورد. با این حال، روش معمول تهیه آن، گرم کردن اروپیم(III) اکسید در خلأ با مقدار اضافی لانتان است.
داستان اروپیم بخشی از تاریخچۀ پیچیدۀ خاک‌های کمیاب (یا لانتانیدها) است. داستان از کشف سریم در سال ۱۸۰۳ میلادی آغاز شد. در سال ۱۸۳۹ میلادی کارل موساندر دو عنصر دیگر از سریم جدا کرد: لانتان و عنصر دیگری که آن را دیدیمیم نامید و کارل اوئر در سال ۱۸۷۹ میلادی کشف کرد که دیدیمیم خود مخلوطی از دو خاک کمیاب دیگر (پرازئودیمییم و نئودیمیم) است. با این حال دیدیمیم هنوز هم عنصر کمیاب‌تر دیگری در خود پنهان کرده بود: ساماریم، که پل امیل لوکا بابودران آن را جدا کرد ولی هنوز ناخالص بود. در سال ۱۸۸۶ میلادی ژان چارلز گالیسارد دو ماریناک گادولینیم را از آن جدا کرد، اما این هم پایان داستان نبود. در سال ۱۹۰۱ میلادی، اوژه آنتول دمارسی در چند مرحلۀ سخت و دشوار ساماریم منیزیم نیترات را رسوب داد و اروپیم را به‌عنوان یک عنصر جدید به‌دست آورد.
|
| ||||
|
|
| انرژی‌های یونش | اول | دوم | سوم | چهارم | پنجم | ششم | هفتم | هشتم |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| kJ/mol | ۵۴۷/۱۰۹ | ۱۰۸۵/۴۶ | ۲۴۰۴/۴۱ | ۴۱۱۹/۹ | - | - | - | - |
حالت‌های اُکسایش معمول: ۳ ، ۲
>ایزوتوپ‌ها:
| ایزوتوپ | جرم اتمی | فراوانی طبیعی (٪) | نیمه‌عمر | شیوه واپاشی |
|---|---|---|---|---|
| 151Eu | ۱۵۰/۹۲۰ | ۴۷/۸۱ | ۱۰۱۸×۱/۷ < سال | - |
| 153Eu | ۱۵۲/۹۲۱ | ۵۲/۱۹ | - | - |
داده‌ها:
W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014
Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014
J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016
خواص و کاربردها:
John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011
Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014
تاریخچه:
Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017
همه عنصرها