شرح تصویر:

این عنصر به افتخار ارنست لورنس نام‌گذاری شده که شتاب‌دهندۀ ذرات سیکلوترون را اختراع کرد. این شتاب‌دهنده به‌گونه‌ای طراحی شده بود که ذرات زیراتمی را حول یک دایره شتاب دهد تا انرژی کافی برای برخورد کردن با اتم‌ها و تولید اتم‌های جدید را به‌دست آورَند. تصویر براساس دنباله‌های انتزاعی اتمی است که در سیکلوترون ایجاد می‌شود.

شکل ظاهری:

لورنسیم فلزی پرتوزا است که تاکنون تعداد کمی از اتم‌های آن ساخته شده است.

کاربردها:

لورنسیم کاربردی خارج از پژوهش‌های علمی ندارد.

نقش زیست‌شناختی:

لورنسیم نقش زیست‌شناختی مشخصی ندارد.

فراوانی طبیعی:

لورنسیم در طبیعت وجود ندارد و از بمباران کالیفرنیم با بور تولید می‌شود.

تاریخچۀ کشف این عنصر بحث‌برانگیز بوده است. در سال ۱۹۵۸ میلادی، دانشمندان درآزمایشگاه لارنس برکلی (LBL)، کوریم را با نیتروژن بمباران کردند و به نظر می‌رسید که عنصر شماره ۱۰۳ را به شکل ایزوتوپ‌ـ۲۵۷ به‌دست آورده‌اند. در سال ۱۹۶۰ میلادی، همین گروه کالیفرنیم را با بور بمباران کردند و امیدوار بودند ایزوتوپ‌ـ۲۵۹ را به‌دست آورند، اما نتیجۀ قاطعی به‌دست نیاوردند. در سال ۱۹۶۱ میلادی نیز کوریم را با بور بمباران کردند و ادعای ساخت ایزوتوپ‌ـ۲۵۷ را مطرح نمودند.

در سال ۱۹۶۵ میلادی مؤسسۀ مشترک تحقیقات هسته‌ای (JINR) در اتحادیه جماهیر شوروی (سابق)، از روش بمباران امریسیم با اکسیژن موفق به ساختن ایزوتوپ‌ـ۲۵۶ شدند. آن‌ها کاری که LBL انجام داده بود را نیز بررسی و نادقیق بودن آن را ادعا کردند. پس از آن LBL اعلام کرد که فراوردۀ آن‌ها احتمالاً ایزوتوپ‌ـ۲۵۸ بوده است. مجمع بین‌المللی شیمی محض و کاربردی نیز کشف این عنصر را به LBL نسبت داد.

 
شعاع اتمی ناپیوندی (Å): ۲/۴۶
شعاع کووالانسی (Å): ۱/۶۱
الکترون‌خواهی (kJ/mol): نامعلوم
الکترونِگاتیویته (مقیاس پاولینگ): نامعلوم
انرژی‌های یونش اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم
kJ/mol ۴۷۲/۸  -  -  -  -  -  -  -

حالت‌های اُکسایش معمول: ۳

ایزوتوپ‌ها:

ایزوتوپ جرم اتمی فراوانی طبیعی (٪) نیمه‌عمر شیوه واپاشی
262Lr ۲۶۲/۱۱۰ - ۳/۶ ساعت EC
262Lr ۲۶۲/۱۱۰ - - sf

داده‌ها:

W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014

Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014

J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016

خواص و کاربردها:

John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011

Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014

تاریخچه:

Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017

آ ایتربیم پروتاکتینیم د ژ فلوئور گوگرد نوبلیم
آرسنیک ایتریم پرومتیم دابنیم ژرمانیم ق ل نیتروژن
آرگون ایریدیم پلاتین دارماشتدیم س قلع لانتان نیکل
آکتینیم ایندیم پلوتونیم دیسپروزیم ساماریم ک لوتسیم نیهونیم
آلومینیم اینشتاینیم پولونیم ر سدیم کادمیم لورنسیم نئوبیم
آنتیموان ب ت رادرفوردیم سرب کالیفرنیم لیتیم نئودیمیم
آهن باریم تالیم رادون سریم کبالت لیورموریم نئون
الف برکلیم تانتال رادیم سزیم کربن م و
اربیم برم تربیم رنیم سلنیم کروم مایتنریم وانادیم
اروپیم بریلیم تکنسیم روبیدیم سیبورگیم کریپتون مس هـ
استاتین بور تلوریم روتنیم سیلیسیم کلر مسکوویم هاسیم
استرونسیم بوریم تنسین رودیم ط کلسیم مندلویم هافنیم
اسکاندیم بیسموت تنگستن رونتگنیم طلا کوپرنیسیم منگنز هلیم
اسمیم پ توریم روی ف کوریم منیزیم هولمیم
اکسیژن پالادیم تولیم ز فرانسیم گ مولیبدن هیدروژن
امریسیم پتاسیم تیتانیم زنون فرمیم گادولینیم ن ی
اورانیم پرازئودیمییم ج زیرکونیم فسفر گالیم نپتونیم ید
اوگانسون جیوه فلروویم نقره