شرح تصویر:

تصویر از نشان شهر استکهلم الهام گرفته شده، زیرا هولمیم براساس نام این شهر نامیده شده است.

شکل ظاهری:

هولمیم یک فلز درخشان و نقره‌ای رنگ است.

کاربردها:

هولمیم می‌تواند نوترون‌ها را جذب کند؛ به همین دلیل برای کنترل واکنش‌های زنجیری در رآکتورهای هسته‌ای به‌کار می‌رود. آلیاژهای این عنصر در برخی آهنرباها استفاده می‌شود.

نقش زیست‌شناختی:

هولمیم نقش زیست‌شناختی مشخصی ندارد و غیرسمّی است.

فراوانی طبیعی:

هولمیم به‌شکل یکی از اجزاء فرعی کانی‌های مونازیت و باستنازیت پیدا می‌شود. استخراج هولمیم از سنگ‌معدن‌هایی انجام می‌شود که برای استخراج ایتریم فراوری شده‌اند؛ به این منظور از تبادل یون و استخراج با حلال استفاده می‌شود.

مارک دلافونتین و لوییس سورِت در ژنو و مستقل از آن‌ها، پر تئودور کلیو در اوپسالا سوئد در سال ۱۸۷۸ میلادی، هولمیم را کشف کردند. هر دو گروه ایتریم را بررسی می‌کردند که به مقادیر اندکی از دیگر خاک‌های کمیاب (لانتانیدها) آلوده شده بود و قبلاً اربیم (و از اربیم نیز ایتربیم) را از آن استخراج کرده بودند. کلیو بررسی دقیق‌تری بر بقایای استخراج ایتربیم کرد و متوجه شد که باید عنصرهای دیگری نیز در آن موجود باشد، زیرا وزن اتمی آن نسبت به منبع کانی تغییر می‌کرد. او در سال ۱۸۷۸ میلادی هولمیم را از اربیم جدا کرد. دلافونتین و سورت نیز پس از دیدن خطوطی توجیه‌ناپذیر در طیف اتمی، هولمیم را از همان منبع استخراج کردند. نمی‌توان با اطمینان گفت که هيچ كدام از این دو گروه نمونه خالصی از این عنصر جدید به‌دست آورده بودند، زیرا بعدها خاک کمیاب دیگری به‌نام دیسپروزیم از هولمیم استخراج شد.

 
شعاع اتمی ناپیوندی (Å): ۲/۳۰
شعاع کووالانسی (Å): ۱/۷۹
الکترون‌خواهی (kJ/mol): نامعلوم
الکترونِگاتیویته (مقیاس پاولینگ): ۱/۲۳
انرژی‌های یونش اول دوم سوم چهارم پنجم ششم هفتم هشتم
kJ/mol ۵۸۰/۹۸۷  ۱۱۳۸/۵  ۲۲۰۳/۷۳  ۴۱۰۰/۶  -  -  -  -
 

حالت‌های اُکسایش معمول: ۳

ایزوتوپ‌ها:

ایزوتوپ جرم اتمی فراوانی طبیعی (٪) نیمه‌عمر شیوه واپاشی
165Ho ۱۶۴/۹۳۰ ۱۰۰ - -

داده‌ها:

W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014

Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014

J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016

خواص و کاربردها:

John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011

Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014

تاریخچه:

Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017

آ ایتربیم پروتاکتینیم د ژ فلوئور گوگرد نوبلیم
آرسنیک ایتریم پرومتیم دابنیم ژرمانیم ق ل نیتروژن
آرگون ایریدیم پلاتین دارماشتدیم س قلع لانتان نیکل
آکتینیم ایندیم پلوتونیم دیسپروزیم ساماریم ک لوتسیم نیهونیم
آلومینیم اینشتاینیم پولونیم ر سدیم کادمیم لورنسیم نئوبیم
آنتیموان ب ت رادرفوردیم سرب کالیفرنیم لیتیم نئودیمیم
آهن باریم تالیم رادون سریم کبالت لیورموریم نئون
الف برکلیم تانتال رادیم سزیم کربن م و
اربیم برم تربیم رنیم سلنیم کروم مایتنریم وانادیم
اروپیم بریلیم تکنسیم روبیدیم سیبورگیم کریپتون مس هـ
استاتین بور تلوریم روتنیم سیلیسیم کلر مسکوویم هاسیم
استرونسیم بوریم تنسین رودیم ط کلسیم مندلویم هافنیم
اسکاندیم بیسموت تنگستن رونتگنیم طلا کوپرنیسیم منگنز هلیم
اسمیم پ توریم روی ف کوریم منیزیم هولمیم
اکسیژن پالادیم تولیم ز فرانسیم گ مولیبدن هیدروژن
امریسیم پتاسیم تیتانیم زنون فرمیم گادولینیم ن ی
اورانیم پرازئودیمییم ج زیرکونیم فسفر گالیم نپتونیم ید
اوگانسون جیوه فلروویم نقره