شرح تصویر:
تصویر از کلروفیل گرفته شده است؛ مولکولی که در گیاهان سبز باعث فتوسنتز می‌شود. در مرکز کلروفیل یک اتم منیزیم وجود دارد.
شکل ظاهری:
منیزیم فلزی نقره‌ای‌ـ سفید است که در هوا به‌آسانی آتش می‌گیرد و با نور درخشانی می‌سوزد.
کاربردها:
چگالی منیزیم تقریباً ۶۵ درصدِ آلومینیم است. این چگالی کمتر موجب می‌شود با استفاده از منیزیم در آلیاژهای آلومینیم، خواص مکانیکی، ساخت و جوشکاریِ آلومینیم بهبود یابد. این آلیاژها در ساخت هواپیما و اتومبیل به کار می‌رود.
منیزیم در محصولاتی که باید سبک‌وزن باشند، مانند صندلی ماشین، چمدان، لپ‌تاپ، دوربین و ابزارهای برقی به کار می‌رود. همچنین برای حذف گوگرد از آهن و فولاد مذاب، منیزیم اضافه می‌شود.
از آنجا که منیزیم در هوا به‌آسانی آتش می‌گیرد و با نور درخشانی می‌سوزد، در نمایش‌های آتش‌بازی و شمع‌های جرقه‌ای از آن استفاده می‌شود.
گاهی منیزیم سولفات به عنوان مادۀ تثبیت‌کنندۀ رنگ‌ها به کار می‌رود. منیزیم هیدروکسید به پلاستیک‌ها اضافه می‌شود تا آن‌ها را بازدارندۀ آتش کند. منیزیم اکسید برای ساخت آجرهای نسوز شومینه‌ها و کوره‌ها کاربرد دارد؛ همچنین به خوراک دام و کودها اضافه می‌شود. در پزشکی از منیزیم هیدروکسید (شربت منیزیم)، منیزیم سولفات (نمک اپسوم) و همچنین نمک‌های کلرید و سیتراتِ آن استفاده می‌شود.
واکنش‌گرهای گرینیارد ترکیبات آلی منیزیم هستند که در صنایع شیمیایی اهمیت دارند.
نقش زیست‌شناختی:
منیزیم برای گیاهان و جانوران عنصری ضروری است. کلروفیل ماده‌ای شیمیایی است که گیاهان را قادر به دریافت نور خورشید و انجام فتوسنتز می‌کند. در واقع کلروفیل یک کمپلکس پورفیرین است که در مرکز آن منیزیم قرار دارد؛ بنابراین بدون منیزیم فتوسنتز انجام نمی‌شد و حیاتی که ما می‌شناسیم به وجود نمی‌آمد.
در انسان‌ها، منیزیم برای کارکرد صدها آنزیم بدن ضروری است. هر فردی روزانه در حدود ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلی‌گرم منیزیم مصرف می‌کند. بدن ما می‌تواند در حدود ۲۰ گرم منیزیم را به‌ویژه در استخوان‌ها ذخیره کند.
فراوانی طبیعی:
منیزیم هشتمین عنصر فراوان در پوسته زمین است، اما به‌صورت خالص در طبیعت موجود نیست. ذخایر عظیمی از منیزیم در کانی‌هایی مانند منیزیت و دولومیت وجود دارد. آب دریا محتوی تریلیون‌ها تُن منیزیم است و بزرگ‌ترین منبع برای ۸۵۰ هزار تُن منیزیم که امروزه در هر سال تولید می‌شود به شمار می‌رود. مینزیم از احیای منیزیم اکسید با سیلیسیم و یا از برقکافت منیزیم کلریدِ مذاب تهیه می‌شود.
اولین شخصی که منیزیم را به عنوان یک عنصر به رسمیت شناخت جوزف بلَک از ادینبورگ و در سال ۱۷۵۵ میلادی بود. او منیزیا (منیزیم اکسید MgO) را از آهک (کلسیم اکسید CaO) تمیز داد، هر چند که هر دو با حرارت دادن نوع مشابهی از سنگ‌های کربناتی (به ترتیب منیزیت و سنگ آهک) تولید می‌شدند. کانی دیگری از منیزیم به نام سپیولیت (منیزیم سیلیکات) را توماس هنری در سال ۱۷۸۹ میلادی گزارش کرد. بنا به گفتۀ وی از این کانی در ترکیه برای ساخت پیپ‌هایی که با آن تنباکو می‌کشند، استفاده می‌شود.
برای اولین بار در سال ۱۷۹۲ میلادی، آنتون روپرِشت شکل ناخالصی از منیزیم فلزی را با حرارت دادن منیزیا با زغال چوب تولید کرد. همفری دیوی در سال ۱۸۰۸ میلادی مقدار کمی از فلز منیزیم را از برقکافت منیزیم اکسید به دست آورد. با این‌حال، آنتوان بوسیِ فرانسوی بود که توانست در سال ۱۸۳۱ م از واکنش منیزیم کلرید با پتاسیم، مقدار قابل توجهی فلز منیزیم تولید کند و به مطالعه خواص آن بپردازد.
|
| ||||
|
|
| انرژی‌های یونش | اول | دوم | سوم | چهارم | پنجم | ششم | هفتم | هشتم |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| kJ/mol | ۷۳۷/۷۵ | ۱۴۵۰/۶۸۳ | ۷۷۳۲/۶۹۲ | ۱۰۵۴۲/۵۱۹ | ۱۳۶۳۰/۴۸ | ۱۸۰۱۹/۶ | ۲۱۷۱۱/۱۳ | ۲۵۶۶۱/۲۴ |
حالت‌های اُکسایش معمول: ۲
ایزوتوپ‌ها:
| ایزوتوپ | جرم اتمی | فراوانی طبیعی (٪) | نیمه‌عمر | شیوه واپاشی |
|---|---|---|---|---|
| 24Mg | ۲۳/۹۸۵ | ۷۸/۹۹ | - | - |
| 25Mg | ۲۴/۹۸۶ | ۱۰ | - | - |
| 26Mg | ۲۵/۹۸۳ | ۱۱/۰۱ | - | - |
داده‌ها:
W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014
Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014
J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016
خواص و کاربردها:
John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011
Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014
تاریخچه:
Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017
همه عنصرها