کوپرنیسیم

شرح تصویر:

با آنکه کوپرنیسیم به‌تازگی کشف شده، نام آن را از نیکولا کوپرنیک گرفته‌اند که یک ستاره‌شناس تأثیرگذار در قرن شانزدهم میلادی بود. این تصویر شامل اجزای زیر است: یک نقشۀ ستاره‌ای مربوط به قرن هفدهم میلادی، حلقه‌های هم‌مرکز با الهام از منظومۀ شمسی، یک شکل فلزیِ نقره‌ای رنگ و نقشۀ اصلی یک شتاب‌دهندۀ یون‌های سنگین که اولین بار برای ساختن این عنصر مورد استفاده قرار گرفت.

شکل ظاهری:

کوپرنیسیم فلزی بسیار پرتوزا است که تا به حال فقط تعداد کمی از اتم‌های آن ساخته شده است. اعتقاد بر این است که این عنصر غیرفعال بوده و بیشتر به گازهای نجیب شباهت دارد تا فلزات.

کاربردها:

کوپرنیسیم در حال حاضر فقط در پژوهش‌های علمی کاربرد دارد.

نقش زیست‌شناختی:

کوپرنیسیم نقش زیست‌شناختی مشخصی ندارد.

فراوانی طبیعی:

کوپرنیسیم عنصری ساختۀ دست بشر است که تا به حال فقط تعداد کمی از اتم‌های آن ساخته شده است. برای ساختن اتم‌های این عنصر، اتم‌های سرب و روی در شتاب‌دهندۀ یون‌های سنگین وارد فرایند هم‌جوشی می‌شوند.

اولین اتم‌های عنصر شمارۀ ۱۱۲ در سال ۱۹۹۶ میلادی در مؤسسۀ تحقیقات هسته‌ای یون‌های سنگین (GSI) در دارم‌اشتات آلمان انجام شد و زیگورد هافمن کشف آن را اعلام کرد. این دانشمندان سرب را به مدت دو هفته با اتم‌های روی بمباران کردند که با سرعت سی هزار کیلومتر بر ثانیه حرکت می‌کردند. با این کار ایزوتوپ‌ـ۲۷۷ به‌دست آمد که نیمه‌عمر آن ۰/۲۴ میلی‌ثانیه بود.

از آن زمان به بعد، ایزوتوپ‌های دیگر کوپرنیسیم نیز ساخته شده است. ایزوتوپ‌ـ۲۸۵ به‌عنوان بخشی از زنجیرۀ واپاشی فلروویم (عنصر ۱۱۴) مشاهده شد که در مؤسسه مشترک تحقیقات هسته‌ای (JINR) دوبنا روسیه ساخته شده بود. ایزوتوپ‌ـ۲۸۴ نیز در زنجیرۀ واپاشی لیورموریم (عنصر ۱۱۶) مشاهده شد.

 

شعاع اتمی ناپیوندی (Å): نامعلوم	شعاع کووالانسی (Å): ۱/۲۲
الکترون‌خواهی (kJ/mol): نامعلوم	الکترونِگاتیویته (مقیاس پاولینگ): نامعلوم

انرژی‌های یونش	اول	دوم	سوم	چهارم	پنجم	ششم	هفتم	هشتم
kJ/mol	-	-	-	-	-	-	-	-

حالت‌های اُکسایش معمول: نامعلوم

ایزوتوپ‌ها:

ایزوتوپ	جرم اتمی	فراوانی طبیعی (٪)	نیمه‌عمر	شیوه واپاشی
285Cn	۲۸۵/۱۷۷	-	۲۹~ ثانیه	α

داده‌ها:

W. M. Haynes, ed., CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press/Taylor and Francis, Boca Raton, FL, 95th Edition, Internet Version 2015, accessed December 2014

Tables of Physical & Chemical Constants, Kaye & Laby Online, 16th edition, 1995. Version 1.0 (2005), accessed December 2014

J. S. Coursey, D. J. Schwab, J. J. Tsai, and R. A. Dragoset, Atomic Weights and Isotopic Compositions (version 4.1), 2015, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg, MD, accessed November 2016

خواص و کاربردها:

John Emsley, Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, New York, 2nd Edition, 2011

Thomas Jefferson National Accelerator Facility - Office of Science Education, It’s Elemental - The Periodic Table of Elements, accessed December 2014

تاریخچه:

Elements 1-112, 114, 116 and 117 © John Emsley 2012. Elements 113, 115, 117 and 118 © Royal Society of Chemistry 2017