زاگرس می‌سوزد

با وجود اهمیتی که جنگل‌های زاگرس در تولید اکسیژن و کاهش آلاینده‌ها، تعدیل آب و هوا، کنترل آب‌های سطحی و تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی و … دارند، در طی چند سال اخیر به دلایل مختلفی از وسعت و تراکم آن‌ها به‌طرز محسوسی کاهش یافته است. یکی از دلایلی که در 17 ماه اخیر به‌طور مداوم و سریالی اتفاق افتاده، آتش‌سوزی‌های عمدی است که روند تخریب این رویشگاه‌های باارزش را تسریع بخشیده و رفته‌رفته باعث تبدیل شدن مراتع و جنگل‌های مرتفع زاگرس به بیابان‌های خشک می‌شود. جنگل‌هایی که اهمیت آن در سطح ملی و منطقه‌ای مطرح است در حال نابودی است اما تنها مردم و جوامع محلی هستند که پای خاموش کردن آتش ایستاده‌اند و در مناطق صعب‌العبور زاگرس و با تجهیزات بسیار محدود و ابتدائی تا پای جان برای حفظ این رویشگاه‌های حیاتی مقاومت می‌کنند.